Mozart, yaşamının son yılında, sıradan insanların hemen anlayabilecekleri biçimde derin insanlık sevgisini dile getiren daha yüksek bir yalınlık ve huzur düzeyine ulaştı. Mozart, delikanlılığı sırasında "Şiir yazamam, çünkü şair değilim. Sözcük türlerine ışık-gölge etkisi yaratacak bir sanatla düzen veremem, çünkü ressam değilim. Hatta, düşünce ve duygularımı vücut hareketleriyle, yüz işaretleriyle dile getiremem, çünkü dansçı değilim. Ama bütün bunları sesler aracılığıyla gerçekleştirebilirim, çünkü müzikçiyim," demişti... "O, bir koca, bir baba, dostlarının dostu, kardeşlerinin kardeşiydi. Onda eksik olan tek şey, dilediğinde yüzlerce insanı mutlu etme gücünü ona verecek olan servetti."

(Arka Kapak)

• Tweet